- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱)
- شهریور ۱۳۹۶ (۲)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴)
- دی ۱۳۹۵ (۴)
- آذر ۱۳۹۵ (۲)
- آبان ۱۳۹۵ (۱)
- مهر ۱۳۹۵ (۲)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۵)
- مرداد ۱۳۹۵ (۵)
- تیر ۱۳۹۵ (۲۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۳)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۵)
- آبان ۱۳۹۴ (۲)
- مهر ۱۳۹۴ (۱)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲)
- تیر ۱۳۹۴ (۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- فروردين ۱۳۹۴ (۳)
- اسفند ۱۳۹۳ (۱)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آذر ۱۳۹۳ (۳)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۸)
-
۹۷/۱۱/۲۶در ضمیر نا خود آگاهم
-
۹۶/۱۱/۲۶پرواز
-
۹۶/۰۶/۲۰عطرت روی پیراهنم...
-
۹۶/۰۶/۲۰گوش کن
-
۹۵/۱۱/۱۱آری
-
۹۵/۱۱/۱۱زندگی ...
-
۹۵/۱۱/۰۱کفشهایت را بپوش
-
۹۵/۱۱/۰۱نسل دل سوخته
-
۹۵/۱۰/۱۷غم دیده
-
۹۵/۱۰/۱۳بوی تو را می دهد
از داغ ستم بنده به جانان چه بگویم
این راز نهان است به آنان چه بگویم
دردیست که بی جان بکشد جان تب آلود
از رقص جوانان سر داران چه بگویم
ای چشم پر از اشک پر از زنجره در باد
از همهمه این همه نادان چه بگویم
اکنون که تو آزاد شدی رفتی از این بند
بر آنکه به جایت شده دربند به زندان چه بگویم
مهربان یک شبه نتوان سخن از راز نهان گفت
اینجا همه رندند به رندان چه بگویم
میثم بهرامی
برکش دل از این خانه که از این خانه کسی رفت
ویرانه دل از خانه ویرانه بسی رفت
درگیر نیایش نشو پروانه که دود است
آینده آن کس که به گرد هوسی رفت
بودن و نبودن به سر خانه چه سخت است
اندیشه کن این بار چه کس با چه کسی رفت
دربند چه بودن چه نبودن و چه دربند
دلمرده هر آنکس که پی دادرسی رفت
مهربان برکش از این خان پر از آتش پر دود
بازنده کبوتر که به ناز از نفسی رفت
میثم بهرامی
همره گیسوی رنگینش دلم را باد برد
چشم من افتاد و باد آن چیز که افتاد برد
یادگاری روی مویش چشم من یک بوسه زد
بوسه را دادم به او، خرداد برد
من به روی ماه او از پنج دادم نمره شصت
گفته بود او پایه هفتاد است و شصت هفتاد برد
گه گداری درهوایش درد دوری می کشم
دوریش را دور کردم دادمش مرداد برد
مهربان تنها نشین با یاد او واین روزها
شادمانی ، شادمانی، شادمانی ،شاد برد
میثم بهرامی
دختر همسایه یک کوچه بالاتر به من تک می زند
می رسد تا روبرویم زیر چشمی باز چشمک می زند
تا ببیند هیچ کس اینجا و آنجا نیست گویا حال وی
با پذیرایی ندارد فرق هی فک می زند
دختر همسایه یک کوچه بالاتر چه بد عاشق شده
خواستم لالا کنم دیدم پیامک میزند
بوسه لب های سرخش حسرتی گویا شده
شک ندارم رژ لب با مزه ترش لواشک می زند
مهربان شوخی نکن که این روی سگ بالا بیاد
پشت دستی بی هوا دیدی یهو چک می زند
میثم بهرامی
از دست تو دیوانه چه گویم که تو از دست برفتی
هشیار نبودم من اگر پس تو چرا مست برفتی
خواندی دگران را تو که یکباره به پستی
بگذار ببینم تو چرا پست نبودی و چرا پست برفتی ؟
میثم بهرامیMeysamBahrami
با توام دوره گرد !
شنیده ام درد داری، می خرم ،چند می فروشی ؟
می خرم ، درد دارم، شاید دردت به دردم خورد ، شاید ...
میثم بهرامیMeysamBahraami
چسب زخم هم که باشی !
زخمشان که خوب شد دورت می اندازند .
آنجاست که می بینی
تو مانده ای و سینه ای زخمی
که هیچ چسب زخمی برای درمانت نیست
از زخمی ها به دور باش
زخم می زنند
زخمشان که خوب شد جای تو دیگر کنارشان نیست .
میثم بهرامیMeysamBahraami
چیزی نگو !
انتهای تمام ناگفته هایت را می دانم !
اینجا رسیدن به انتهای پشیمانی است .
کاش نگاهی نمی کردم،
کاش چیزی نمی گفتم
تا هرگز باور
دروغی رنگین
مردانگیم را پرسش برانگیز نمیکرد !
میثم بهرامیMeysamBahraami
همه چیز از یک شوخی ساده آغاز شد ،
دوستت دارم که نداشتی!
داشتی؟
نداشتی !
شوخی بود ، تمام شد ، ادامه نده .
میثم بهرامیMeysamBahrami
می دانم تو هم روزی کنار می روی
پرده صحنه بیفتاد و دلم سوی تو رفت
چشم بیچاره من دربه در موی تو رفت
من ندانستم از آن روز چه شد که از پی باد
دیده از آن تو شد همره گیسوی تو رفت
میثم بهرامی
دلم هوای کودکی دارد
هوای همان روزهایی که
همه حواسشان به بوسه هایمان بود
تو خیلی کوچک بودی
یادت نمی آید ،
هر بار که تو را می بوسیدم
همه برایم دست می زدند.
میثم بهرامیMeysamBahrami
تمام کوچه های
خیابان منتهی به
در آغوش کشیدنت
پر بود از چشمانی که
می خواستند
بوسه هایمان را
بشمارند.
خیابان که تمام شد
لبهایمان خشکید
و بوسه ها را باد برد.
میثم بهرامی
انتهای هیچ کوچه بن بستی
ادامه داستان ما را یاری نکرد.
برای به آغوش کشیدنت
کوچه می بایست
بی پنجره می بود
تا نگاهمان بی انتها شود
و بوسه هایمان بی پروا .
میثم بهرامی
خاطراتم را که می نوشتم
گاهی ویرگول میگذاشتم و می ایستادم
هر بار که می ایستادم تو خیلی دور میشدی
ایستادم تا نگاهت کنم که دیدم دیگر تو نیستی
کمی آنسو تر از این خانه دلی می شکند
و کلاغ از سر سرما پی یک تن تن سرد ، می پرد تا که بدزدد همه دارایی یک کودک بی جان که کمی نان و بسی دلهره است.
روزگاریست پر از های نبودن، نشدن و چه ترسی به تنش دارد از این ژرف پریدن تن بی جان ، دل بی بال و نگاهی که پر از شور و صداست .
میثم بهرامی Meysam Bahrami
از دیده و دل جان به سر آمد جانا
جان سر شد و جانان به سر آمد جانا
اینبار دلم دست تو مهمان و شد و باز
جان ریخت به پیمانه غم آمد جانا
میثم بهرامی Meysam Bahrami
دیگر نه بال پریدنی هست و نه پای رفتن به بام بلند
برایم از زمین بگو .درد دارد کشیدن بال های زخمی به روی زمین؟
درد دارد؟!
میثم بهرامی Meysam Bahrami
گاهی تو باید سر کنی با آنچه من سر می کنم
یا باید از من بگذری یا دیده را تر می کنم
گاهی تو باید بنگری که آنجا چه آمد بر سرم
یا همره اشکم شوی یا خاک بر سر می کنم
میثم بهرامی Meysam Bahrami
چه بسا آنچه می شنوی، آنچه می بینی و آنچه در سرت می گذرد آزمونی بیش نباشد .
میثم بهرامی Meysam Bahrami
میثم بهرامی Meysam Bahrami
چشمان تو یک نگار گر کم دارداز داغ تو باغ و باغبان غم دارداز بس که سروده ای نم چشم مرازین پس دل من دوباره همدم داردمیثم بهرامی Meysam Bahrami
میثم بهرامی Meysam Bahrami
میثم بهرامی Meysam Bahrami
یا برو یا که بمان و این دل ما را نشکن
ور نه این خوب نمایی سخنی بیش نبود
میثم بهرامی Meysam Bahrami
دل بشکسته من از لب نی تیز تر است
لب خشکیده ام از مهر تو پاییز تر است
گرچه می خندم واین خنده شده همره روی
خنده تلخ من از گریه غم انگیز تر است
میثم بهرامی Meysam Bahrami
گویند بهشت با یکی حور خوش است
بردن به بهشت با چک و زور خوش است
ای آنکنه ندیده ای بهشت و پَر و حور
بگذار و برو ترکیه با تور خوش است
میثم بهرامی Meysam Bahrami
زمانی که مَرد مُرد،
دخترانش بی پدر، پسرانش پولدار ، همسرانش بی شوهر ، دامادهایش ثروتمند ، بدهکاران خرسند، بستانکاران پشت سر هم به خط ، زمین هایش تکه تکه و خانه هایش ویرانه شدند.
تا اینکه روزها گذشت و آسمان خراشی در آن نزدیکی دیده شد .
میثم بهرامی Meysam Bahrami
28 خرداد 1394
میثم بهرامی Meysam Bahrami
