غم زمانه

     
غمی به سینه دارم بگو چرا نسوزم
نپرس  نشنوی تاسریر شام و روزم
از این درون نهفتن  از این کناره جستن
چو هیمه در تنورم  ز بار غم بسوزم
بر  این  تن نزارم هرآنچه بود آمد
ز دیده خون بریزد چو لب به هم بدوزم
نمی شود هویدا هر آنچه هست  رو کرد
و گر نه ناگزیرم  بیان کنم  رموزم
از اینکه سر نیامد  به  مهربان زمانه
نشد که خوش بمانیم همین یکی دو روزم 
میثم بهرامی